Wprowadzenie
Na wolności występuje w Brazylii. Gatunek ten opisał w 1841 roku C.L. Koch.
Polska nazwa tego gatunku to: Ptasznik białokolanowy.

Wygląd
Ptasznik ten jest bardzo ładnie ubarwiony. Podstawowe ubarwienie jest czarne, natomiast wszystkie golenie na odnóżach są białe. Między goleniami 1 i 2 licząc od karapaksu występują dwa białe paski wyraźniej widoczne u dużych osobników. Między pozostałymi goleniami paski te są słabo widoczne lub ich brak. Odwłok pokryty czerwonymi włoskami.

Charakter
Gatunek ten w większości przypadków jest agresywny i nie waha się zaatakować, jednak zdarzają się też łagodne osobniki. Jednak zalecane jest manipulowanie w terrariach przy pomocy pęset aby uniknąć ugryzienia. Zaniepokojony wyczesuje również włoski parzące. Z reguły są to pajączki powolne, ale spłoszone potrafią szybko biegać. Aktywny całą dobę, jednak najbardziej wieczorami i w nocy.

Terrarium
Ze względu na rozmiary pająka dla osobnika dorosłego nie powinno być mniejsze niż 30x30x30 (dł., szer., wys.). Jako podłoże stosujemy około 5-10cm warstwę torfu kwaśnego lub włókna kokosowego. Należy umieścić również miseczkę (pojemnik) z wodą, z której pająk będzie mógł się napić oraz korzeń lub skorupę orzecha kokosowego (może być coś innego w zależności od gustu hodowcy), z którego na pewno zrobi sobie kryjówkę. Oświetlenie nie jest konieczne jednak można zastosować czerwoną żarówkę, w świetle której pająk będzie efektownie wyglądał, a przy okazji będzie stanowiła źródło ogrzewania oraz pozwoli na obserwacje pupila w nocy.

Temperatura i wilgotność
Temperatura powinna wynosić 23-27°C, w nocy 1-2°C niżej. Wilgotność powinna być w granicach 75%. Temperaturę można utrzymywać stosując czerwoną żarówkę jak źródło ciepła. Natomiast wilgotność przez regularne (co 2-3 dni) nawilżanie podłoża. Nie należy jednak robić błota.

Żywienie
Młode karmimy muszkami owocówkami, pinkami, wylęgiem świerszczy, małymi owadami łąkowymi. Dorosłe zjedzą wszystko co im podamy: świerszcze, larwy drewnojada, nie poskąpią nawet myszą. Podając pokarm najlepiej stosować regułę ze potencjalna ofiara powinna być mniejsza od napastnika. Pokarm podajemy 2-4 razy w tygodniu w zależności od wielkości i rozmiarów pająka. Gatunek ten w pierwszym roku życia rośnie powoli, natomiast w drugim bardzo szybko. Jest ogromnym żarłokiem. Jest w stanie zjeść wszystko co mu podamy wiec należy uważać żeby go nie przekarmić, co może spowodować uszkodzenie (pęknięcie) odwłoka (np. gdy pajączek będzie chodził po terra i spadnie), a wynikiem tego w większości przypadków jest śmierć.

Dymorfizm płciowy
Nie ma różnicy w ubarwieniu samca i samicy. Widoczny u dojrzałych osobników. U samca po ostatniej wylince pojawiają się na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, a na pierwszej parze odnóży haczyki.

Rozmnażanie
Przed kopulacją należy nakarmić pająki, zwłaszcza samicę, aby uniknąć zjedzenia samca przed lub po kopulacji. Po sparzeniu samica po około 100-120 dniach składa kokon, w którym nie rzadko jest ponad 1000 maluchów.

Uwagi
Pająki należy hodować pojedynczo, gdyż są kanibalami. Gatunek polecany dla osób mających już pewne doświadczenie w hodowli ptaszników.